زمستان سخت چه تاثیری بر بتن تزئینی بیرونی دارد؟

زمستان سخت چه تاثیری بر بتن تزئینی بیرونی دارد؟

 نتیجه‌گیری اینکه چرخه‌های شدید انجماد و ذوب باعث فرو ریختن سطح بالایی بتن شده است، چندان دور از ذهن نیست.

وقتی آب یخ می‌زند، ۹ درصد منبسط می‌شود. اگر چندین چرخه انجماد-ذوب را با رطوبت زیاد جمع کنیم، احتمال آسیب به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. نکته مهم دیگری که باید در نظر گرفت این است که وقتی آب یخ می‌زند، این ۹ درصد انبساط می‌تواند فشاری بالغ بر ۱۰۰۰۰۰ پوند بر اینچ مربع وارد کند. این مقدار فشار بسیار زیاد است و وقتی در نظر بگیرید که بیشتر روسازی‌های بتنی تجاری زیر ۱۰۰۰۰ psi هستند، انتخاب ماده‌ای که در این نبرد پیروز می‌شود، کاملاً منطقی است. در واقع، وقتی در نظر بگیرید که چه مقدار کمی از بتن مدرن در معرض این نوع فشارهای مخرب قرار می‌گیرد، مقاومت و دوام آن به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد.

تصویر بتن اجرایی مسکونی آسیب‌دیده ما همچنین نشان می‌دهد که لایه نازک بالاییِ در حال ریزش، غنی از رنگ به نظر می‌رسد. این نشان می‌دهد که سخت‌کننده رنگی به درستی اعمال نشده است - به طور خاص، اینکه خیس نشده و با زیرلایه بتنی یکی نشده است. در اصل، سخت‌کننده رنگی به یک لایه رنگی نازک و ضعیف روی بتن تبدیل شده است، چیزی شبیه به خامه روی کیک. زمستان سخت شرایطی را ایجاد کرد که آب به داخل و زیر لایه نازک سخت‌کننده رنگی بالایی نفوذ کرد. چرخه‌های انجماد و ذوب متعدد را در نظر بگیرید، طولی نکشید که لایه بالایی جدا شد .

می‌خواهم اشاره کنم که هیچ اشاره‌ای به استفاده از نمک‌های یخ‌زدا نشده است. این سوال که آیا نمک‌های یخ‌زدا علت مستقیم آسیب به بتن هستند یا خیر، دهه‌هاست که مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. هر دو طرف این بحث ادعا می‌کنند که هیچ مدرک قطعی برای هیچ‌کدام وجود ندارد. من شخصاً توصیه می‌کنم از نمک‌های یخ‌زدا روی بتن‌های طرح‌دار یا تزئینی خودداری کنید، از نقطه نظر جلوگیری از هرگونه خطر احتمالی و همچنین محافظت از سرمایه‌گذاری.

اگرچه این مورد مختص خرابی سخت‌کننده رنگ است، متأسفانه موقعیت‌های بسیار دیگری نیز وجود خواهد داشت که در آن‌ها سطوح بتنی، چه تزئینی و چه غیر تزئینی، در ماه‌های سخت زمستان از بین می‌روند. این موضوع مرا به فصل بعدی این سناریوی بمب ساعتی می‌رساند - چه کسی مقصر است؟ این معمولاً بخش دوم هر سؤالی است که در این مورد از من پرسیده می‌شود.

من در این مورد خاص، پیمانکار را تحسین می‌کنم، زیرا او اظهار داشته است که می‌خواهد به گارانتی احترام بگذارد و آن را درست کند.
کارفرمایان معمولاً سریع انگشت اتهام را به سمت پیمانکار و مجری نشانه می‌گیرند و در بسیاری از موارد چه کسی می‌تواند آنها را سرزنش کند؟ حتی یک سال پس از نصب یک سطح بتنی مرغوب، بخش بزرگی از سطح در حال ازبین رفتن است. چیزی که قرار بود یک پاسیوی بتنی "ارزش افزوده" باشد، اکنون منظره‌ای زننده و احتمالاً حتی خطر زمین خوردن دارد. اما آیا این تقصیر پیمانکار است؟ آیا شرایط محیطی - در این مورد، زمستان بسیار سخت - می‌تواند تقصیر را به گردن بگیرد و به پیمانکار اجازه دهد از این مشکل دست بشوید؟ من هر دو طرف بحث را شنیده‌ام و در موقعیت‌های خاص، هر دو طرف می‌توانند استدلال بسیار محکمی ارائه دهند. واقعیتی که همیشه در این بحث مطرح می‌شود این است که میلیون‌ها متر مربع بتن سال به سال در معرض شرایط سخت زمستانی و نمک‌های یخ‌زدا قرار می‌گیرند و بدون مشکل عمل می‌کنند. اگر این سابقه وجود داشته باشد که مقدار قابل توجهی از بتن می‌تواند در برابر شرایط سخت مقاومت کند، آیا نباید همه بتن‌ها از این آزمون سربلند بیرون بیایند؟ متغیرهای کلیدی که باقی می‌مانند، کیفیت بتن و کیفیت اجرا هستند.

در مورد تعمیر این سناریوی خاص، کار زیادی نمی‌توان انجام داد. در برخی موارد، می‌توان تمام مواد سست و آسیب‌دیده را برداشت و یک روکش روی آن اعمال کرد. در برخی موارد، می‌توان یک مقطع عرضی به اندازه کافی نازک ایجاد کرد تا طرح آن حتی پس از اعمال روکش نیز قابل مشاهده باشد. در بیشتر موارد، مالک هزینه بتن مُهر شده را پرداخت کرده است و این همان چیزی است که آنها می‌خواهند. در برخی شرایط می‌توان از یک روکش مُهر شده استفاده کرد، اما در بیشتر موارد، کندن و تعویض آن تنها گزینه است.

هیچ راهی برای گفتن اینکه چند متر مربع از بتن‌های کوبیده شده قربانی گردباد سرمای شدید زمستان شدند، وجود ندارد. حالا که برف‌ها بالاخره آب شده‌اند و مردم برای بررسی حیاط‌ها و مسیرهای ورودی خانه‌هایشان به بیرون رفته‌اند، چه کسی می‌داند چند نفر آسیب‌های ناشی از انجماد و ذوب را تجربه کرده‌اند؟

کیفیت در صنعت ما به یک کلمه کلیشه‌ای تبدیل شده است. همه ادعا می‌کنند که محصولات و خدمات باکیفیتی ارائه می‌دهند. مادر طبیعت نظر بی‌طرفانه خود را در مورد اینکه چه کسی واقعاً حق استفاده از این اصطلاح را دارد، ارائه داده است.
من توصیه میکنم همیشه پیمانکاران سعی کنند از درزگیرها یا همان سیلر های مرغوب با توجه به اقلیم مورد مصرف استفاده کنند و سعی کنند شرایط آب و هوایی هر منطقه را در اختیار تولید کننده قرار دهند تا محصولی انحصاری با توجه به شرایط تولید و ارائه شود.
این امر مستلزم این است که تولید کننده های سخت کننده بتن پودری آشنایی خوبی با شرایط اقلیمی هر منطقه و نیز نوع متریا ل مناسب هر اقلیم داشته باشند.
به طور مثال شما نمیتوانید از محصولی که در شرایط آب و هوایی گرم و خشک استفاده میشود در اقلیم گرم و مرطوب یا سرد و خشک یا معتدل استفاده کنید و همچنین باید توجه کنید که نوع درزگیر مورد مصرف نیز در هر شرایط نوری و دمایی قابلیت نگهداری و حفظ بتن در شرایط سخت را داشته باشد.

متخصصان معمولا عنوان میکنند که در ابتدای شروع هر پروژه شرایط محیطی و اجرایی را در نظر بگیریم.
قطعا استفاده از محصولات مختص هر منطقه از ضرر و زیان مشابه هم برا پیمانکار و هم برای کارفرما جلوگیری خواهد کرد.